Ruim anderhalf jaar na het uitbreken van de coronapandemie draait de Nederlandse economie als een tierelier. Voor het eerst in vijftig jaar zijn er meer banen dan er mensen zijn, een naoorlogs record. Wie had dit kunnen denken na maanden van lockdowns en doemscenario’s over instortende sectoren en een verwachte massawerkloosheid nadien? Niemand denk ik, en ook de duur van de pandemie en de nog altijd noodzakelijke beperkingen vanwege Covid-19 had niemand kunnen bevroeden.
Ondertussen blijft het aantal coronagevallen op een te hoog niveau steken van zo’n 2.500 per dag en blijft de samenleving deels op slot. Gelukkig kunnen we weer een terrasje pakken of uit eten gaan, maar mondkapjes in het OV blijven verplicht. In het buitenland zijn ze nog ronduit streng. Bij een bezoek in Duitsland moest ik om in een bakkerij te ontbijten een vragenvuur ondergaan en mijn coronacheck laten zien. Een van mijn vrienden was slechts 1x gevaccineerd en mocht geen plaats nemen. Wel buiten op het terras in de regen. Handig omzeild in een andere gelegenheid met wat screenshotjes. Ik weet het, het mag niet, maar waar heb je het over met een vriendengroep die een heel weekend samen is en een als enige aan een tafeltje plaatsneemt in een soort balzaal, gezeteld tussen schermen van flexibel plastic. Ik had het gevoel in een operatiezaal te zitten. Bestellen ging met QR-code en de bestelling werd anderhalve meter verderop op een tafeltje gezet om elk contact te vermijden.
“Bijna alles dicht en muziek verboden, want daar raak je van besmet”
Vincent Hentzepeter, hoofdredacteurPaniekstand
Zo streng is Duitsland, maar ook in Dublin waren ze in de paniekstand geschoten. Bijna alles dicht en muziek verboden, want daar raak je van besmet. Strenge coronacheck als je een Guinness wilt bestellen om buiten plaats te nemen op een nat en winderig terras onder te kleine parasols die een fijne nevel van regen op je doen neerdalen. Niet een kerk mogen bezoeken, maar wel opeengepakt boodschappen doen in een supermarkt. Een totaal gebrek aan logica van regeltjes die ‘part of life’ lijken te worden. Terug in Nederland voelde als een bevrijding.
En hoe het verder gaat? De vereiste vaccinatiegraad voor groepsimmuniteit lijkt onbereikbaar, te veel mensen willen zich niet laten inenten. Deels omdat ze de vaccins niet vertrouwen. Maar wel een beroep doen op medische zorg als ze het benauwd krijgen. Tja, dan is er opeens geen bezwaar tegen medicatie en ons zorgsysteem.
Solids Rotterdam
Voor de procesindustrie brengt Covid-19 geld in het laatje. Eten en consumeren blijven, en het lijkt wel meer dan ooit. Toeleveranciers zijn spekkopers, spreken van overvolle orderportefeuilles. Het lijkt wel of de industrie de pandemie heeft aangegrepen om het machinepark grondig te renoveren en automatiseren. Mooi dat de beurs Solids Rotterdam doorgaat! Eindelijk een mogelijkheid om de monotonie van videogesprekken te doorbreken. Kom vooral, want niemand zit te wachten op een beurs waar alleen maar exposanten elkaar bezoeken. En vergeet dat vaccin niet te halen hè, mocht dat nog niet gebeurd zijn. ●
