Corona is here to stay? Het lijkt wel een chronisch probleem te worden, deze pandemie. Zeker nu de vaccinatieprogramma’s in grote delen van de wereld stokken. Gevaarlijk, want zo ontstaan nieuwe varianten in armere landen, waartegen de vaccins niet of steeds minder werkzaam zijn. Het virus verspreidt zich slim en flexibel door de wereldpopulatie, past zich daarbij aan, en lijkt steeds virulenter te worden.
We hebben nu de Engelse variant, de nog besmettelijkere Braziliaanse variant, de Zuid-Afrikaanse variant en laatstelijk de Bretonse variant. Het nieuwe coronavirus mag je een jaar na de eerste grote uitbraken in Europa dan ook gerust het ‘oude coronavirus’ noemen. Zo hard gaat het met de mutaties, dat het zelfs met een stevig vaccinatieprogramma in elk geval tot mei nog dweilen met de kraan open is.
En laten we er niet omheen praten: met het vaccinnatietempo loopt het ook allesbehalve lekker. De ruis rondom het AstraZeneca-vaccin is schadelijk voor het vertrouwen in de vaccinatiecampagne. De gemiddelde burger denkt bijkans dat vaccineren levensgevaarlijk is, een groeiend percentage komt zijn afspraak niet na. Terwijl de kans om de gevreesde trombose op te lopen ergens tussen die van gedood worden door blikseminslag of een aanval van een hond ligt. Niet laten vaccineren en corona krijgen is veel gevaarlijker. Maar ja, als iets eenmaal een slechte naam heeft, dan blijft het plakken. ‘Dat zijn die machines van die leverancier waar altijd wat mee is’. Kom maar eens van zo’n etiket af, hoe hard je ook aan je kwaliteit werkt.
De economie alvast opengooien met sneltesten is een sympathiek idee. Ik ben inmiddels ervaringskundige met hoe ze dit in het überstrenge Duitsland aanpakken. De dag voor Pasen ging ik er ‘shoppen’ op reservering. Een ‘Termin’ aanmaken bij de winkels betekent eerst een app downloaden die 10x vastliep; kortom drie kwartier geklooi om drie locaties vast te leggen voor 3 x 30 minuten. Perfect geregeld dacht ik, nee dus, ineens was er ook een sneltestplicht. Dus 75 minuten wachten in de rij voor die swab mijn neus in kon (na invoer van paspoortgegevens en 20 euro verder). Vervolgens 25 minuten op de uitslag wachten op mijn inbox: hoera, NEGATIV. Uiteindelijk waren we tien minuten te laat binnen bij de eerste afspraak. Uiteraard ook daar met mondkapje op, al ben je negatief. Wat een gedoe, er was geen hond in dat winkelcentrum. We konden uiteindelijk alle winkels zonder afspraak bezoeken, want het gros van de mensen met een afspraak was afgehaakt. Het aparte is dat je daarna een supermarkt inloopt waar het wegens Pasen overvol is en iedereen zonder test wél naar binnen mag.
Wat is hier de logica? Beter om je dat niet meer af te vragen. Ik en velen met mij klampen zich vast aan de verwachting dat we hier in Europa tegen de zomer eindelijk de gewenste vaccinatiegraad gaan bereiken, zodat het leven zich wat kan normaliseren. Tot die tijd is het doorbijten. We zijn en masse coronamoe, maar voorlopig zijn we er niet vanaf, maar als het zover is, ga ik dit jaar zo snel mogelijk uit mijn actieve herinnering wissen… ●
Vincent Hentzepeter, hoofdredacteur
