Fat per video

Tekst: Vincent Hentzepeter, hoofdredacteur | Fotografie: Finn Hentzepeter

Worden videogesprekken het nieuwe normaal als we de pandemie hopelijk na de zomer goeddeels achter ons kunnen laten? Dit soort ‘calls’ – vreselijk woord — zal een belangrijk aandeel krijgen in onze communicatiemix. Als uitgeverij hebben we de videomogelijkheden de laatste maanden maximaal benut. Via Zoom, Teams en Google Meet onderhielden we contacten met leveranciers. Voor kortere gesprekken ging dat eigenlijk prima.

Zelf maken machinebouwers en technologiebedrijven nu ook veel gebruik van videogesprekken voor hun interne communicatie, maar ook voor het instrueren van operators en onderhoudsmensen bij klanten op de werkvloer. Hier blijkt echt veel meer mogelijk dan voorheen gedacht. Of kwam die optie toen gewoon niet bij ons op? Ik denk dat laatste, want videobellen was totaal niet ingeburgerd, ‘not done’ zelfs naar mijn gevoel. Je ging gewoon standaard ergens langs als er wat te bespreken viel.

Natuurlijk wist ik dat er op afstand van alles kon. Ik heb prachtige Augmented Reality-serviceverlening gepresenteerd gezien op de stand van Tetra Pak tijdens Industrial Processing in 2018 – toen er nog beurzen waren… Dat kwam wel wat futuristisch over, maar er kan genoeg met minder geavanceerde communicatiemiddelen, zoals je mobieltje of laptop. Tot complete implementaties aan toe. Zelfs ‘FATs’, Factory Acceptance Tests, zijn al op afstand gehouden.

Niet ideaal bij plaatsingen, maar het was in coronatijden soms de enige manier om apparatuur operationeel te krijgen als een land voor buitenlanders op slot was. Zo hebben we van de pandemie geleerd dat veel communicatie efficiënter kan en zonder vele kilometers af te leggen. Tegelijk is duidelijk geworden hoe waardevol fysieke ontmoetingen zijn. Ze blijven essentieel, maar we kunnen ze beperken tot momenten waarop we de diepte in willen gaan.

‘Corona’ overrompelde ons, was in veel opzichten een ramp, maar heeft ons ook de ogen geopend voor de ongekende online-mogelijkheden die de huidige technologie biedt. En dit is nog maar een begin. Wat zullen we over tien jaar vast lachend terugkijken op de primitieve kwaliteit van de videogesprekken uit 2020. Ondertussen gloort er licht aan het eind van de tunnel. Er lijkt schot te komen in de inzet van sneltesten om de samenleving te ontgrendelen.

Even testen of je negatief bent, en je kunt weer naar je favoriete restaurant, club, theater of museum. Op die manier zou je ook weer echte bijeenkomsten kunnen organiseren. Even de teststraat bij de entree in en door naar een seminar of beurs. Dat lijkt een vrij veilige oplossing. Bezoekers blijven vaak maar een paar uur en de sneltesten pikken 80 tot 90% van de besmettingen eruit volgens experts.

Mits de besmettingsdruk laag is, betekent dat een laag, acceptabel te nemen risico. In die fase zitten we nu overigens nog niet. Medio februari liepen er naar schatting 100.000 Covid-19 besmette Nederlanders rond. Dat is in termen van epidemiologie veel te hoog om überhaupt evenementen te kunnen organiseren. Dus nog even doorbijten en de regels in acht nemen. Anders worden we springplank voor de Engelse, Zuid-Afrikaanse en Braziliaanse varianten. ●